O günün anısına..

Neydii... O gün yemek yerken o malum sözü yumuşatmaya çalışmıştım da başaramamıştım..

"Gölgesinde uyuyamayacağın ağacın altına yatmayacaksın"

Bakıyorum.... Yine olmamış.. Anlamışsındır ama hani göz olduğunu..

Aşk denilen... Sevgi denilen.. Yaşam denilen ağaçlar altında...

Düşününce HissedeBiliyorum... PARLAMALAR almıyor gözümü... Görebiliyorum Daha net hislerimi..

Anlatamamak Hepimizin derdi.. Anlaşılamamak emek israfı... HÜZÜN...

Artık anlaşılmayı beklememek HUZUR ... Kaçış ... Duvara 2 kala..

Kim bilir....................

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder