Us and Them

Bizi bize getiren, bizi bizden geçiren, bizi bizden götüren, bizi üreten, bizi tüketen yine ve sadece BİZ'iz...

Ne Mutlu BİZ'e... Böyle ölenlere...

BAZEN

Bir takım zamanlarda -Ölmek istiyorum-

Böyle bir takım zamanlarda yaşamak -Zûl Geliyor- Dolayısıyla ölmek istiyorum...

Ama genelde ölemeden uyuya kalıyorum...

Bakıcaz artık... Ya bi dün uyumayacağız, ya da bi güne daha uyanacağız...

Bakıcaz....

RÜYA - Günümüz

Tam başlıyordum yazmaya aklıma geldi.. Bi de baktım ki adamlar kısaca bi özet geçmişler benim yapacağım girizgaha..

...
Sen nehirleri yataklarında ayırırdın da örterdin üstümü,
hani yuvarlanıverirdi taşlar, hani canları isterse.
En güzel günleriydi onlar ama geri geliceklermiş gibi değil.
Bu sefer
mutsuzum ama keyfim yerinde.
Gel beraber diye değil.
Karanlık artık hurda bir eşyadır ve
en güzel yerinde durur evin.
...

Sonrasında 2011 Aralık ayına gidiyor aklım... O zamanlar yaptığım büyük aptallıklar sonrasında öğrediğim;

"Rüya insanın duyduğu en samimi nasihat" cümlesi.

Bi rüya gördün dün gece... Eski eve gidiyordum. Her özlediğimde o evde buluşuruz rüyada.. Aynı ev değil ama "O" ev... Yine gittik O eve.. Ama bu sefer annem de yanımda.

Evde artık başkaşının yaşadığını görünce annemle birlikte uzaklaşıyoruz.. Tam binadan çıkarken hep karşılaştığımız karşı komşu ile karşılaşıyoruz. Kendisi;

"Gitti.. Taşındı.. Ama giderken bunları çöpe attı. Bende anıdır diye aldım" diyerek kömürlüğe indiriyor beni.. Bir iki kilim, yastık, kitap ve bir kaç süs eşyası... 

Atılmış eşyalarla birlikte çıkıyorum yukarıya. Annem ağlıyor, ben ağlayamıyorum.. Ellerim titriyor.. 

Annemin gözyaşlarıyla uyanıyorum.. Sol elimin baş parmağında bir acı kalbime kadar... 


Sonra yine şarkı devam ediyor.. 

...
En güzel günleriydi onlar ama geri geliceklermiş gibi değil. 

Bu sefer mutsuzum ama keyfim yerinde. Gel beraber diye değil. Karanlık artık hurda bir eşyadır ve en güzel yerinde durur evin. 
...


Beni siktiret.. 

Yaşanmışlıklarının kırıntılarını bile atarsan çöpe yazık o zamana kadar taşıdıklarına... Sonra bir bakarsın yaşayacak ve yaşatacak birşey kalmamış içinde... Antalmaya kalktığında da kimse kalmamış geçmişinde. 


- Üzgünüm eskisi gibi değil lunapark - Umarım büyüdüğünde aramazsın atlı karıncaları...

Mousquetaire Monsieur d'Artagnan