Ben pis bir çingeneyim... 
Tırnaklarımın arasındaki kir kadardır kirlenmişliğin belki.
Kirdir bu hayata aradığın belki...
Sana verdiğim sözleri düşünüyorum da...
Pek bir şey hatırlamıyorum...
Hayata verdiğim sözleri düşünüyorum...
Ama o zaman seni de hatırlamıyorum...


Ben kötü bir adamım demedim...
Ben iyi bir adamım da demedim sana...
Ben her "Adam Değilim" dediğimde kızdın bana...
Ama ben hiç kızmadım insanlara tenim kara diye..


"Nerede uyandıysan, oralısındır" diye büyütüldüm..
Senin tenin gurbet değil...
"Hayat bu dünyada bi paraya" diye büyütüldüm ...
An para karşılı değil.


Kin bize göre değil.
Kim bize göre değil ki?
"Hayatta yapacak hiç bir şey bulamıyorsan el çırp"
Biz kime göreyiz ki?


Gökyüzüne bağırırım sen yokken...
Ama ne bilir tenimin tuzunu...
Boşluğa bakarım haykırırken...
Ellerim yanık içinde.. 
Gönlüm zaten kömür karası....


Parmağımdaki bir yüzzüktür hayatı hatırlatan...
El çırpar iken diğerine çarpan...
Diğeri gücenmez...
Hayattır var ettiği...


Ellerimle yaparım hayatı...
Tırnaklarım tek enstrumanım...
Birde ıslığım var nefesimin müziğe dönüşmesi...
Dans ediyorsa "Kadın" yanında...
Bir avuç topraktır yuvan...
Parmaklarınla da yakarsın cigaranı...


Gerisi benim derdim değil...
Şuracıkta sızar kalırım kederimle...
Gel yanıma uzan istersen ama Kederime ortak olacak da değilsin ya...
Efkar tek kişilik.. keder paylaştıkca büyür...


Gel sadece rüyalara ortak ol...
Yada rüyaların ta kendisi ol...
Gideceğimiz yer toprak... Hayat zaten bir paraya...
Yeterki şu anın farkında ol, ondan sonra istersen en büyük günahım ol....


Athinganoi Pérez...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder