İşte yine Başlıyor...

Yine başlıyor ve ben çok korkuyorum… Ama bu bana öyle bir haz veriyor ki dünyada nefesinden başka bir şey duyamıyorum... Ne yazı yazabiliyorum, ne bişey çizebiliyorum.. Hiç birisi senin kadar güzel olmuyor. Dünyaya dair hatırladığım son sözüm "Ne kadar da güzel gözlerin varmış Medusa"

Düşünmek ve Hissetmek

Düşünmek ve Hissetmek… Bunlar Her insanın başarabileceği şeyler değil.

Düşünmek Derken Kiradan Bahsetmiyorum.. Veyahut Bayramda Dayını aramak değil salak…

Hissetmek derken Acıdan bahsetmiyorum… Dayak yiyince herkes ağlar…
 
Düşünmek ve Hissetmek… Bunlar Her insanın harcı değil.
 
Bu bize sunulmuş bir lütuf HİÇ değildir.
Bilakis cezanın ta kendisidir.



Biz Ne isek Cezamızda O imiş...

Zehirler dururuz birbirimizi, birbirimizden ziyade herkes mutlu, biz hayal ettiğimize o kadar inanmış ŞEY'leriz ki, Ne olduğumuzu anlayamıyoruz. Bunun için BİZ olamamktan yakınırken biz tükeniyoruz

Bizim içimizden geçen yol Gizli Gizli... Yol Gizli Gizli...

Dışardaki Kişi : Muhharrem Abi mi?

İçeride ki Kişi :Yok Bu Oğlu Neşet...

Neeee????

Naapsan/m ki? Ne Olsan/m Ki? Gitsen/m bi dert kalsan/m bi dert... Sussan/m olmaz konuşsan/m tam karşılamaz... Diden/m dolmuyor ise dert dide de mi? Dert de mi? Dertislikte mi? Dert Ne amına koyayım?... Tasa ne? Kaygı Ne?